Palazzo San Giorgio u Đenovi do 30. septembra pod svojim krovom ugošćava zanimljivu izložbu o prekookeanskom brodu “SS Rex”, ponosu Musolinijeve Italije koji je 1933. oborio svetski rekord u brzini prelaska Atlantika.
Priča o brodu “SS Rex” počinje 1. avgusta 1931. kada je u prisustvu Kralja Vitoria Emanuela III i kraljice Elene (ćerka crnogorskog kralja Nikole I) porinut u luci Đenova. Luksuzni putnički brod, opremljen ekskluzivnim nameštajem, bazenima, spa-centrima, salonom za masažu, teniskim terenima i svim ostalim simbolima prestiža “art deco epohe” – “SS Rex” je bio italijanski “ulog” u utakmici “Ko će brže, lepše, veće i bolje” koja je vođena uglavnom između SAD, Velike Britanije, Francuske i Nemačke kada je o prekookeanskim brodovim reč. “Rex” je saobraćao od italijanskih luka Napulj i Đenova, preko Nice i Gibraltara do atlanskih destinacija od Njujorka na severu do Rija na jugu.
11. avgusta 1933. godine “Rex” je oborio rekord u brzini prelaska Atlanskog okeana: od Gibraltara do Njujorka stigao je za tačno 4 dana, 13 satii 58 minuta sa prosečnom brzinom od 28,92 čvora. Za ovaj podvig “Rex” i njegov kapetan dobili su brojne nagrade između ostalog i “Blue Ribbon”, priznanje koje su dobijali prekookeanski brodovi koji su obarali rekord u brzini prelaska Atlantika. Ovaj rekord je tek 1935. oborila francuska “Normandia”.
Tokom svog, nešto više od decenije dugog života, “Rex” je tačno 100 puta prešao Atlantik, poslednji put u martu 1940. kada je u Evropi već uveliko besneo Drugi svetski rat. Nakon toga bio je usidren u tršćanskoj luci i pred sam kraj rata, 8. septembra 1944. godine na svom putu od Trsta do Kopra – bio je izložen bombardovanju 6 RAF-ovih “beaufightera” nakon čega se zapalio i prevrnuo na bok. 1947. delove “Rex”-a izvukle su na obalu vlasti FNRJ. Italijani su zajedljivo govorili da je to “naveći slovenački rudnik čelika” pošto su njihovi zahtevi da im se olupina vrati u jeku “Tršćanske krize” – odbijeni a Slovenci su uveliko pratapali čelične delove “Rex”-a
Čuveno pivo “Peroni nastro azzurro” (italijanski prevod od “blue ribbon”,plava traka) 1963. godine dobilo je ime upravo po priznanju kojim se “Rex” okitio 1933. godine.
Pise mi prijateljica na TW da je upravo “SS Rex” Felini ovekovečio u “Amarcordu”:
www.youtube.com/watch?v=Zlq0l7kuxtQ
Rođen 27.7.1968. u Baču (Vojvodina, Srbija). Srednju školu završio u Bačkoj Palanci, Pravni fakultet studirao u Novom Sadu. Od 1990. radi kao novinar – u početku kao novosadski dopisnik beogradskih “Večernjih novosti”; zagrebačke “Arene”, sarajevskih “Naših dana”. Sarađuje i u magazinima “Vreme” i “Stav”.
1992. sa grupom studenata obnavlja izlaženje studentskog mesečnika “Index”. Posle dva broja sledi smena celokupne redakcije i pokretanje magazina “Nezavisi Index” koji će kasnije 1993. promeniti ime u “Svet” iz kojeg je nastala izdavačka kuća Color Press Grupa.
Danas na čelu Color Press Grupe najvećeg izdavača magazina u regionu sa kompanijama u svih 6 republika – 110 magazina, 25 internet portala i preko 80 konferencija i festivala godišnje.
U porfoliju kompanije pored domaćih (poput magazina “Lepota i zdravlje”, “Svet”, “Pošalji recept”, “Lekovito bilje” itd) nalaze se i brojni licencni brendovi: “The Economist”, “Hello!”, “Gloria”, “Story”, “Star”, “Lisa Moj stan”, “Hausbau”, “Brava Casa”, “Bravo”, “Alan Ford”, “Grazia”, “La Cucina Italiana”, “Auto Bild” i brojni drugi.
